26-may kuni kollejimizga O’zbek Milliy Akademik
teatrining aritstlari tashrif buyurishdi. Ular: O’zbekistonda xizmat ko’rsatgan
aktyorlar Hamid Toshpo’latov va Mehriddin Rahmatov hamda O’zbekistonda xizmat
ko’rsatgan aktrisalar Shoxida Ismoilova va Ra’no Yarasheva, shuningdek O’zbek
Milliy Akademik teatrining yosh artistlaridan biri Navro’z Jumayev.
Tashrifdan
ko’zlangan maqsad talabalarga Mustaqilligimizning 20 yillik yubileyi davomida
qo’lga kiritilgan yutuqlar, ular bilan odam savdosiga qarshi muloqot, ijodiy
suhbat va madaniy hordiq edi. San’atkorlar avvalam bor kollejizmiz haqidagi
dastlabki taassurotlari bilan o’rtoqlashishdi. Hususan Ra’no Yarasheva:
"Kollejga kirishimiz bilan kollejdagi bayramona kayfiyat sezilib turibdi. Ko’rinib
turibdiki kollej jamoasi Mustaqilligimizning 20 yilligiga munosib tayyorgarlik
ko’rmoqda. Hovlidagi gullar, daraxtlar, kollej binosining ichi ham juda ham
chiroyli, ko’rkam bezatilgan. Iliq mehmondo’stlik, bularning hamma-hammasi
bizni quvontiradi. Bayram arafasida Respublikamizning hamma joylarida bo’ldik.
Nihoyat tumaningizga ham yetib keldik. Bu yerlar men uchun juda ham qadrli.
Chunki, mening o’zim Samarqandlik bo’lganim uchun, har safar qarindoshlarni
ko’rgani borganimizda shu yo’ldan yurardik. Mirzacho’l deb atardik bu yerlarni.
Endi esa bu yer Mirzaobod bo’libdi, Navro’z bo’libdi. Bularning hammasi shu
xalqning mehnatidir. Mustaqillik sharofati bilan bugungi siz yoshlar mana
shunday hashamatli, go’zal, barcha sharoitlarga ega bo’lgan o’quv dargohlarida
tahsil olayapsizlar, alabatta buni oqlashingiz kerak.”
Aktyor Hamid Toshpo’latov esa yoshlarni bugungi
O’zbek teatri san’ati shuningdek O’zbek Milliy Akademik teatri bilan yaqindan
tanishtirdi.
Ikki san’atkor o’z nutqlaridan so’ng, Ra’no
Yarasheva hayotiga bag’ishlab sahnalashtirilgan "Bevalar” spektaklidan kichik
bir sahna qo’yib berishdi. Ularning ijodiy mahorati shu darajada yuqori ediki
hech qanday sahna bezaklari, mahsus grim yoki senarisiz qo’yilgan kichikkina
sahna ko’rinishi tomoshabinlarning gulduroz olqishlari bilan taqdirlandi.
Shoxida Ismoilova o’z nutqida bir nechta,
katta-yu kichikka o’rnak bo’lguvchi she’rlar o’qidi. Qoyilmaqom o’qilgan
she’rlar ham olqishlar bilan yakunlandi.
Mehriddin Rahmatov: "Bayram arafasi
yurtimizning ko’plab go’shalarida bo’ldik, va shu narsaga yana bir bor amin
bo’ldimki xalqimiz san’at sevar xalq. Biz mana shu sizlarning olqishlaringizdan
energiya olamiz va bu energiyaning quvvati bilan poytaxtda roller ijro etamiz.
Auditoriyaning asosini talabalar tashkil etar ekan, shuning uchun ularga
ustozlarimizni ulug’lovchi pur ma’no bir she’r bor, ruxsatingiz bilan shu
she’rni aytib beraman.
Ustoz polvon o’z
shogirdini chaqirib unga shunday debdi:
Polvonlikning 40 sir hunarin, mana o’glim
o’rgatdim senga.
Endi borg’il, hech qanday polvon tusha olmas
sening oldinga.
Shogird ketdi elni oralab, oylar, yillar soy
kabi oqdi.
Bir kun ustoz eshigin tirab,kimdir tarang musht
bilan qoqdi.
Ostonada sersavlat shogird, turar mag’rur uyib
qovog’in.
Yerga qarab so’z boshladi, xit, "Yurtlar
kezdim, uluslar kezdim,
Qolmadi men yiqmagan polvon, Kuragini yerga
tekkizdim bo’lsa hamki arslon.
Lek, tan bergan yo’q el-yurt, siz qolibsiz
yiqmasam bo’lmas,
Siz borsiz-ki dovrug’im beburd!” Ustoz
shogirdga bir so’z demay chiqdi kiyinib.
Mardlar shani bo’lmish maydonga el, olomon
keldi yig’ilib.
Yo-rab! Yo-rab! Ustoz shogirdin, bir zarb ila
urdi ko’tarib.
To’xtang, to’xtang, to’xtang! Aytgum, bu ne
sinoat!
Saqlab qo’ygan ekan bus butun 41-chi usulun
ustod,
Shunday nomard shogirlar uchun!”
So’ng esa
"Neksiya” spektaklidan kichik hajviy sahna tomoshabinlar e’tiboriga havola
etildi.
Navro’z Jumayev esa o’z nutqida yoshlarga
ustozlarning etagidan mahkam tutishni, har doim olg’a intilish va Vatanga
munosib farzand bo’lishni maslahat berib, yangi "Tili asalim” spektaklidan
qo’shiq hirgoya qilib berdi. Jonli ovozda aytilgan qo’shiq barchaga hush yoqdi
va qarsaklar uzoq vaqt davom etib turdi.
San’atkorlar chiqishlaridan so’ng esa ular bilan
savol javoblar bo’lib o’tdi. Berilgan savollar san’at olami va san’atkorlar
shaxsiy hayotiga taaluqli bo’ldi va ularning barchasiga javob berildi.
Shuni takidlash joizki san’atkorlar o’zlarining
shaxsiy hayotlarida kechirgan turli qiziq voqealar bilan zaldagilarni
zeriktirib qo’yishmadi. Kollejimiz ular safarining oxirgi bekati bo’lganligi
uchun ham ular bu yerda bemalol, shoshilmay o’tirganliklarini ma’lum qilishdi.
Savol javoblardan so’ng esa san’atkorlar bilan ommaviy sur’atga tushgan va
ulardan dasxatlar olgan muhlislar ularni o’z uylariga kuztib qolishdi.